کاشف السلطنه:

آرامگاه کاشف السلطنه و گنجینه تاریخ چای از یادمان های جالب لاهیجان است ، این یادمان بر فراز تپه ای بنا شده و یاد آور نوشیدنی گرمی است که در تمام نقاط ایران مورد استفاده و توجه مردم است . حاجی محمد میرزا معروف به کاشف السلطنه در لاهیجان به کشت و پخش چای پرداخت ، مزار کاشف السلطنه بر فراز تپه ای از چای که توسط وی در سال 1307 خورشیدی خریداری شده بود قرار گرفت . در کنار این مقبره موزه چای ایران قرار دارد که از دو بخش آثار مربوط به کشت و مصرف چای و بخش آثار قدیمی تشکیل یافته است . این بنا در سال 1375 تبدیل به موزه شد. اسناد و مـدارک کاشف السلطنه و وسایل مربوط به مصرف چای از قبیل انواع سماورهای ذغالی ، قوری های چینی ، مسی و سنگی ، قهوه خوری ، عهدنامه ناصرالدین شاه و انواع گیره های استکان چای ، سینی و پایه فنجان ، ملیله کاری و ... بخشی از اشیای موزه تخصصی اند . در ویترین های طبقه دوم لباس های محلی ، چادر شب ، چاروق (پاپوش ها) ، انواع زیور آلات نقره ، ظروف مسی و چوبی ، انواع چپق و قلیان ، قاشق های ظریف کاری شده از چوب شمشاد و گلابی مربوط به زمان قاجار که معرف فرهنگ و تمدن مردم این خطه ی سرسبز می باشد به نمایش در آمده است . این بنای تاریخی با شماره 1769 جزو آثار ملی به ثبت رسیده است.

حمام گلشن:

این بنا که در محله میدان ، در مقابل مسجد جامع و بقعه چهار پادشاهان واقع شده ، در سال 1239 هجری قمری در زمان فتحعلی شاه قاجار توسط حاج علی اکبر خان حاکم وقت لاهیجان ساخته شده است. حمام گلشن در فهرست آثار ملی کشور باشماره 1442 به ثبت رسیده است.

خانه محمد صادقی:

این خانه یکی از بناهای مسکونی دوره قاجاری است که در بافت تاریخی شهر لاهیجان واقع شده است . این بنا طی شماره 1498 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.